Zorg verlenen
Zorg verlenen, wellicht niet de best betaalde baan, maar waarschijnlijk voor jou wel de baan die de meeste voldoening geeft. Handen aan het bed, thuiszorg, mantelzorgers en andere vrijwilligers, zorg verlenen komt voor op veel plekken. Zorg wordt door mensen van alle leeftijden gegeven. Het is een dankbare taak om mensen te helpen bij alles wat ze niet meer zelfstandig kunnen. Je kunt taken overnemen. Wat echter ook heel belangrijk is, is om mensen die zorg nodig hebben niet te afhankelijk te maken maar ze zoveel mogelijk te helpen om manieren te vinden zo lang mogelijk zelfstandig te blijven met hulpmiddelen bijvoorbeeld. Dat geeft de hulp- of zorgbehoevende mensen toch net wat meer vrijheid.
Werken in de zorg
Het is zwaar, werken in de zorg. Niet alleen lichamelijk maar ook mentaal. Je krijgt met veel hevige emoties te maken, waar je met collega’s over moet kunnen praten om het werk vol te kunnen houden. Meeleven mag wel uiteraard, maar meelijden heeft geen nut. Loop een week mee met een andere zorgverlener om te ervaren hoe het is om te werken in de zorg. Je dient zowel lichamelijk als mentaal stevig in je schoenen te staan. In de opleiding zal daaraan aandacht worden besteed. Er zal ook altijd een coach voor je klaarstaan, waar jij met je problemen terecht kunt. Dat is heel belangrijk om het mooie werk uit te kunnen voeren, zonder dat je zelf met een burn out thuis komt te zitten. Op tijd aan de bel trekken als je het even niet meer ziet zitten en erover praten met je leidinggevende.
Zorg en vrijwilligers
Veel zorg wordt door vrijwilligers gedaan. Gelukkig maar, want de professionele zorgverleners lopen op hun tandvlees. Mantelzorgers zijn onmisbaar geworden. Heb jij tijd over en wil je graag wat voor je zorgbehoevende medemens doen? Meld je aan als vrijwilliger. Je hoeft niet voor alle hulpverlening een opleiding te hebben genoten. De aandacht die chronisch zieken hard nodig hebben en waarvoor de verpleging geen tijd heeft, helaas, kun je als vrijwilliger prima geven. Dat luisterende oor, dat kopje koffie, even samen eropuit, een wandeling door het park, het lijkt zo vanzelfsprekend als je alles nog kunt maar niet voor mensen die aan huis zijn gekluisterd. Dat uurtje in de week dat er een vrijwilliger op bezoek komt, daar wordt naar uitgekeken.